Gizlilik bağımlılığı besler
2 Mayıs 2018
49 yaşındaki T.B, alkolle 13 yaşında tanıştı. Küçük yaşlarda alkol kullanmaya başlayan ve alkolü hayatının her alanına sokan T.B., başlarda alkol oranı daha düşük olan birayı tercih ederken ilerleyen yıllarda rakı ve viski kullanmaya başladı. Çoğunlukla sabah saatlerinde başlayarak belli saat aralıkları ile gün boyu bir küçük rakı bitiriyordu. Aldığı alkolün ise kendisinde herhangi bir sorun yaratmadığını, aksine yapacağı her iş için kendisini daha çok motive ettiğini düşünüyordu. Hatta alkolü hayatında kendisine arkadaş, iş görür bir yardımcı olarak görüyordu. Bu durum 30'lu yaşlarına kadar böyle devam etti.
30 yaşından sonra ise kullandığı alkol miktarının günde 2 litreyi bulmaya başlamıştı. Alkolün kendisi için bir arkadaş olduğunu düşünüyordu, çünkü alkol aldığında kendisini daha rahat ifade edebildiğini sanıyordu. Hatta öyle ki, yeri geliyor iş görüşmelerine bile alkol alarak gidiyor, böylelikle görüşmelerin daha rahat geçtiğini düşünüyordu. Hal böyle olunca, alkol kullanmanın kendisi için bir sıkıntı, sorun olduğunu düşünmüyordu; çünkü zaten alkol kullanmak kendisini ne işinden ne de sosyal çevresinden uzaklaştırıyordu. Bu yüzden bugüne kadar alkolü bırakmayı veya azaltmayı düşünmüyordu. Ancak bir yakının alkollü iken kendisine söylediği bir sözün ona ağır gelmesi üzerine alkolü bırakmaya karar vermesi onun için bir dönüm noktası olmuştu.
Bunu tek başına yapabileceğini düşünmesine rağmen bir tarafının da destek alması gerektiğini kendisine söylüyor, ancak önünde iki engel görüyordu. Engel olarak gördüğü şeylerden biri; yaşıydı diğeri ise "elalem ne der?" korkusuydu. Eğer bir tedaviye başlarsa bunu kimseyle paylaşmayacağını, düşünüyordu. İnternetten tedavi merkezlerini araştırırken YEDAM'ı buldu ve başlangıçta "sadece bilgi almak giderim" diye düşünerek randevu aldı.
İlk görüşmede bu durumu gizli tutmasının kendisi için anlamı sorulduğunda, kendi duygularını ve düşüncelerini paylaşırken aslında bu durumun utanılacak bir durum olmadığını fark etmeye başlamıştı. Psikolog ona, gizliliğin bağımlılığı beslediğini söylemişti. Bunu kendi hayatında da çok net görebiliyordu aslında. Bunca zamandır gizli tutmaya çalıştığı için kimseden destek isteyememiş ve sonunda tek başına bu durumla başa çıkamaz hale gelmişti.
Sonunda utanma hissini bir kenara bırakıp YEDAM'a düzenli olarak gelmeye karar verdi. Ailesini ve çevresinde kendisine destek olacak insanları, durumu hakkında bilgilendirdi. Çevresinin de desteğiyle, alkolü bırakmak konusundaki istek ve kararlılığı artan T.B. bu motivasyonla görüşmelere gelmeye devam ediyor ve iyileşme sürecinde hızla ilerliyor.
PSİKOLOG BEGÜM